Bu coğrafya her gün yeni bir vahşet ile karşılaşıyor... kanun adına yeni bir kanunsuzluk, adalet adına adaletsizlikle...
BDP, mecliste grubu bulunan bir siyasi parti, Diyarbakır Batıkent meydanında süren açlık grevleri ile ilgili bir miting düzenlemek istiyor. Devletin buna cevabı ise gaz, cop ve tazyikli su oluyor... vekilinden seçmenine hakaret de cabası...
Ellerinde coplarla polisler miting yapmak isteyen halka doğru ilerliyorlar, "yaptığınız kanuna aykırıdır, dağılın, yoksa müdahale edilecektir1 diye... copları sallaya sallaya yürüyorlar, yaşlı kadınlar, erkekler ve gençlerin olduğu kaldırıma doğru... alanda girmek bir yana kaldırımda durmak, beklemek bile suç olmuş, ileri demokratik devrim yaşayan Türkiye Cumhuriyeti'nde...
Kaldırımda bekleyenlerin ise ciğeri yanıyor, her birisinin bir yakını var o cezaevlerinde, ya da kendileri bir zamanlar o yollardan geçmiş, koşulların ne olduğunun çok iyi farkındalar...
Belli ki o cezaevlerinde yaşayan çocuklarının, kardeşlerinin, arkadaşlarının göz göre göre ölümüne razı değiller, olmayacaklar...
Polisler geliyor ellerinde coplarını sallayarak, "dağılın" diyorlar... dağılıyorlar.. Kahveci çırağına "dışarı kursileri çıkar oxlim" diyor... dışarı kursiler (sandalye diyelim biz türkçesine) çıkıyor.... kaldırımdan inenler oraya oturuyor... Polis etrafta dolaşıyor, kahvedekilere bakıyor, bakıyor... herhalde onlarda anlıyor kahvede oturan insanlara "dağılın" demenin ne kadar abes olduğunu...
Kahvede oturan yaşlıca bir teyze yanında oturan tanımadığı iki gence " çay bixwazin ji xwe re (çay isteyin)" diyor... gençler çay istiyor...
Sonra teyze elinde bozuk para gençlere uzatıyor "perê çaya xwe ji vir bidin (buradan ödeyin çay paranızı)", gençler teşekkür ediyor....kalkıp gidiyorlar.. Bu yaşta kendisinden daha çok yanındakileri düşünen bir yaşlı Kürt kadını hem mahçup ediyor onları, hem de gurur veriyor onlara...
Bu topraklar nice zulüm gördü, nice acılar yaşadı...nice gözyaşları akıttı analar... ama yenilmedi, dinmedi öfkesi bu toprakların zulme karşı...ve görünen o ki dinmeyecek bu topraklarda barış rüzgarı esinceye kadar...
Yaşlı anaların, teyzelerin kendilerinden çok yanındaki gençleri düşünmelerinden belli...
04.10.21012
Amed
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder